Тулатып жанымды сезімге,Кіндік қаным тамған туған жер,Әкем- анам бауырларым, бутін боп,Табіғатың мінсіз қушағың кең туған жер.Бала болып есейдім қушағыңдаЕркелеймін еркін болып ара- тұра,Мен өзіңмен маштанамын туған жер,Кең жазира шөліңді де маған мұра.Даласы кең, өрісі бар жайлауы,Нұр шашады таза ауа ашық аспан,Суы мөлдір ішсең миірің қанады,Жердегі жаннатым менің туған жер. Саған тең келмиді еш бір теңеу, Сағынамын елге барып келсем дереу, Мақабатым бөлек өзіне шексіз, Мен айтатын марқайып ғажап туған жер Жер асты байлығың халыққа мұра, Кең пейілді адамдары қонақжай сирә, Бір мезетке тоқтап меннен сұра,Мен айтамын мақтанышпен адамдар, Мен туған жер алтын бесік кең дала. Таң атады кун сәулесін таратып, Талдардағы жеміс жідек, бар назарды қаратып, Гулдердің қош иісіне бөленген, Жердегі жаннатым менің туған жер! Қосбергенова Арухан Қазақстан Республика Жаңаөзен қаласы;
